هدف از این مطالعه، فراهم آوردن اطلاعات مربوط به ساختمان بافت شناسی گره دهلیزی بطنی و دسته دهلیزی قلب موش صحرایی بود. این اطلاعات، مورد نیاز رشته های مختلف علوم دامپزشکی نظیر بافت شناسی، آناتومی، فیزیولوژی، آسیب شناسی و کاردیولوژی می باشد. بدین منظور چهار موش صحرایی از جنس نر مورد مطالعه قرار گرفت. از هر قلب نمونه ای متشکل از انتهای پایینی دیواره بین دهلیزی، حلقه فیبروزی دهلیزی بطنی راست، مثلث فیبروزی راست، حلقه فیبروزی آئورت و قسمت بالایی دیواره بین بطنی، تهیه شد. با استفاده از روش های متداول در بافت شناسی، گره دهلیزی بطنی و دسته دهلیزی بطنی مورد مطالعه قرار گرفت. گره دهلیزی بطنی قلب موش صحرایی ساختار سلولی متراکمی داشت. این گره، کشیده و تقریبا دوکی شکل بود. مسیرهای بین گرهی در قلب موش صحرایی وجود داشت که به قسمت پشتی و انتهای خلفی گره دهلیزی بطنی متصل می شوند. سلول های دسته دهلیزی بطنی به صورت دسته های سلولی سازمان یافته ای بودند که به وسیله تیغه های ظریف کلاژنی از یکدیگر جدا شدند. این سلول ها شامل سلول های پورکینژ، سلول های انتقالی و سلول های میوکارد بود. نتایج حاصله با اطلاعات موجود در مورد انسان و سایر گونه ها مقایسه شد و نتیجه گیری زیر حاصل شد:1- از لحاظ موقعیت تشریحی گره دهلیزی بطنی قلب موش صحرایی شبیه خرگوش، خوکچه هندی و جنین گوسفند است و با آنچه در انسان، سگ، گاو، اسب، شتر، بز و گربه دیده می شود، متفاوت می باشد. 2- گره دهلیزی بطنی قلب موش صحرایی از لحاظ مورفولوژی با آنچه در انسان، سگ، اسب، شتر، بز، گربه، خوکچه هندی و جنین گوسفند دیده می شود کمی متفاوت است و حالت کشیده تری دارد. 3- موقعیت تشریحی دسته دهلیزی بطنی قلب موش صحرایی شبیه خرگوش، خوکچه هندی و جنین گوسفند می باشد.

سابقه و هدف: مطالعات گذشته بیانگر اثرات مستقیم و غیرمستقیم استاتین ها در تاثیر بر روی آریتمی های فوق بطنی و بطنی بوده است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر سیمواستاتین در خواص وابسته به سرعت گره و مشخص نمودن اثرات سیمواستاتین در ارتباط با دیگر خواص پایه هدایتی و تحریک ناپذیری گرهی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه از مدل گره دهلیزی بطنی جدا شده پرفیوز 8 خرگوش استفاده شد. تحریک ناپذیری گرهی (موثر و کارکردی) و پروتکل های وابسته به سرعت (ریکاوری و خستگی، تسهیل) جهت ارزیابی خواص الکتروفیزیولوژیک گره دهلیزی بطنی استفاده شدند. پروتکل های تحریکی در طی فاز کنترل و همچنین در حضور غلظت های مختلف سیمواستاتین به کاربرده شدند.یافته ها: سیمواستاتین در غلظت های 0.5 تا 10 میکرومولار در لیتر دوره تحریک ناپذیری کارکردی و موثر گره را به صورت معنی داری طولانی کرد و سبب افزایش زمان ونکباخ گردید. آستانه آریتمی توسط سیمواستاتین در غلظت های بالا (3 و 10 میکرو مولار) افزایش پیدا کرد. غلظت های مختلف سیمواستاتین سبب افزایش خستگی شد که تنها در غلظت 30 میکرو مولار معنی دار بود.استنتاج: سیمواستاتین ازطریق افزایش آستانه آریتمی و طولانی شدن دوره تحریک ناپذیری کارکردی و موثر پتانسیل اثرات ضد آریتمی های چرخشی گرهای را دارد.

مقدمه: مسیرهای دوگانه گره دهلیزی - بطنی نقش تعیین کننده های در بروز آریتمی های چرخشی گرهای دارنند. هدف تحقیق حاضر تعیین نقش مسیر آهسته در هدایت پنهان و در مکانیسم محافظتی گره دهلیزی بطنی در طول فیبریلاسیون دهلیزی می باشد.روش ها: در 7 گستره گرهای جداشده خرگوش ناحیه پنهان و هدایت پنهان با استفاده از پروتکل های اختصاصی مشخص گردید. تفاوت های بین زمان تحریک ناپذیری گره ای و دهلیزی در ضربانات سینوسی و بعد از اعمال ضربه پنهان به عنوان ضربه پنهان درنظر گرفته شد. فیبریلاسیون دهلیزی توسط تحریکات تصادفی نواحی بالای دهلیزی شبیه سازی شد. ضایعات سوختگی بسیار ظریف با استفاده از ولتاژ 100-110) ولت) در نواحی فوقانی سلول های فشرده ایجاد شد.یافته ها: سوزاندن مسیر سریع سبب افزایش زمان هدایت حداقل شده ولی روی زمان تحریک ناپذیری موثر و کارکردی تاثیری نداشت. ناحیه پنهان 10±4.8 میلی ثانیه محاسبه شد. بعد از سوزاندن مسیر سریع شاخص های گرهای در طول فیبریلاسیون دهلیزی (میانگین H-H، ناحیه پنهان و هدایت پنهان) تغییر معنی داری پیدا نکرد.نتیجه گیری: مسیر سریع نقش تعیین کنندهای در مکانیسم تشکیل هدایت پنهان و ناحیه پنهان ندارد. در طول فیبریلاسیون دهلیزی امواج از مسیر سریع جهت رسیدن به بطن ها استفاده نمی کنند.

آناتومی و بافت شناسی گره دهلیزی بطنی قلب در شش نفر شتر یک کوهانه مورد مطالعه قرار گرفت. گره دهلیزی بطنی قلب شتر در قسمت خلفی پایینی، دیواره بین دهلیزی، در جلوی سینوس کرونری و در پایین گودی بیضی، در قاعده لت دیواره ای والو سه لتی قلب قرار گرفته است. این گره به صورت بیضی نامنظم به طول 6.38±1.41 میلی متر، به عرض 4.08±0.95 میلی متر و به ضخامت 1.11±0.51 میلی متر بوده و حداکثر سطح مقطع آن 16.34±2.94 میلی متر مربع می باشد. از نظر بافت شناسی، این گره به وسیله بافت همبند احاطه شده از الیاف مخصوص میوکارد تشکیل شده است که به صورت گروه ها و دسته های سست و نامنظم به طرز مخصوصی به هم بافته شده اند. سلول های گره تخطط عرضی اندکی نشان داده و فاقد گلیکوژن می باشند. میوفیبریل ها از نظر تعداد در هر رشته کمتر می باشند. گره دهلیزی بطنی به شدت نزدیک به الیاف عصبی و گانگلیون های پاراسمپاتیک می باشد. این گره به وسیله شریان گره ای دهلیزی بطنی خون رسانی می شود. این شریان منشعب از شاخه پروگسیمال دهلیزی راست می باشد. شریان اخیر منشعب از شریان کرونری راست می باشد. (اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است)

مقدمه: هدف از این مطالعه کسب دید تازهای در ارتباط احتمالی بین خواص کارکردی مسیر آهسته پنهان و خواص وابسته به سرعت گره دهلیزی بطنی است.روش ها: در یک گروه شامل 7 نمونه از گره دهلیزی بطنی با تغذیه سطحی خرگوش پروتکل های تحریکی وابسته به سرعت ریکاوری، تسهیل و خستگی اجرا شدند. سوزاندان با کمک ولتاژ مستقیم (110-100 ولت) توسط الکترود نقره تک قطبی انجام گرفت.یافته ها: سوزاندن مسیر سریع باعث کاهش معنی دار میزان تسهیل شد ولی روی زمان خستگی و تحریک ناپذیری گره ای تاثیری نداشت. مهمترین اثر سوزاندن مسیر سریع افزایش معنی دار زمان هدایت حداقل بود.نتیجه گیری: سوزاندن مسیر سریع سبب آشکار شدن اثرات مسیر آهسته پنهان می شود. خواص وابسته به سرعت گره دهلیزی- بطنی به تداخل دینامیک دو مسیر آهسته و آهسته پنهان بستگی دارند. مسیر سریع در ایجاد پدیده تسهیل موثر است.

آناتومی و بافت شناسی گره دهلیزی- بطنی در قلب 6 سر خوکچه هندی نر بالغ مطالعه شد. به علت بزرگ بودن سوراخ سینوس کرونر در قلب خوکچه هندی، گره دهلیزی- بطنی به قسمت قدامی دیواره بین دهلیزی و نزدیک ریشه آئورت جابجا شده بود. این گره در قلب خوکچه هندی تقریبا کروی شکل بوده و ابعاد آن 0.34 میلی متر طول، 0.27 میلی متر عرض و 0.20 میلی متر ضخامت داشت. از لحاظ بافت شناسی، گره دهلیزی- بطنی شامل سلول های پیچیده و داربست ضعیفی از الیاف کلاژن بود. همچنین مسیرهای بین گرهی در قلب خوکچه هندی وجود داشت. در قسمت خلفی گره دهلیزی- بطنی تعدادی آرتریول وجود داشت که تغذیه گره را انجام می دهند. بطور کلی در مقایسه با گره دهلیزی- بطنی قلب انسان و سایر حیوانات، این گره در قلب خوکچه هندی عصب رسانی ضعیفی داشت.

مقدمه: مطالعات الکتروفیزیولوژیک ارتباط بین مراحل پیری و خواص هدایتی و تحریک ناپذیری گره ای را نشان داده اند هدف از مطالعه حاضر مشخص شدن اثرات پیری گره ای بر رفتار دینامیک ثبت پتانسیل میدانی گره دهلیزی بطنی در زمان فیبریلاسیون دهلیزی در خرگوش می باشد.روش ها: خرگوش های نر نیوزلندی در دو گروه (نوزاد 2 هفته و بالغ 12 هفته) طبقه بندی شدند (14=N). ثبت خارج سلولی پتانسیل میدانی با استفاده از الکترودهای نقره انجام شد. پروتکل های تحریکی از پیش تعریف شده (فیبریلاسیون دهلیزی و ناحیه پنهان و هدایت پنهان) جهت تعیین خواص الکترو فیزیولوژیک گره بکاربرده شدند. تمام نتایج به صورت میانگین ± خطای استاندارد گزارش شده است.یافته ها: نتایج تحقیق بیانگر کاهش میانگین ضربان های بطنی در زمان فیبریلاسیون دهلیزی در گروه نوزاد می باشد (198.6±13.1 – 229.1±8.3 میلی ثانیه) همچنین توزیع منحنی هدایت بطنی بیانگر یک توزیع دو قله ای در گروه نوزاد و توزیع تک قله ای در گروه بالغ می باشد. اندازه گیری ناحیه پنهان در سرعت های متفاوت بیانگر کاهش معنی دار ناحیه پنهان در گروه نوزاد نسبت به گروه بالغ بوده و افزایش ناحیه پنهان همزمان با افزایش سرعت ضربان های بطنی در گروه نوزاد از بین می رود (5±3.3 – 12.2±6.3 میلی ثانیه).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داده است که رفتار دینامیک الکتروفیزیولوژیک حفاظتی گره دهلیزی بطنی در زمان فیبریلاسیون دهلیزی در خرگوشهای نوزاد کمتر از خرگوشهای بالغ می باشد که علت آن می تواند تغییر در ناحیه پنهان و تحریک ناپذیری باشد.

مقدمه: استاتین ها می توانند با مکانیزم های مختلفی وقوع آریتمی بطنی و فوق بطنی را کاهش دهند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات محافظتی مستقیم سیمواستاتین در تغییر هدایت پنهان و ناحیه پنهان در مدل شبیه سازی شده فیبریلاسیون دهلیزی در گره دهلیزی بطنی جدا شده خرگوش می باشد.روش ها: خرگوشهای نیوزلندی نر (1.5 تا 2 کیلوگرم) در تمامی آزمایشات استفاده شدند. پروتکل های تحریکی (ریکاوری، ناحیه پنهان و فیبریلاسیون دهلیزی) جهت مطالعه خواص الکترو فیزیولوژیک گره دهلیزی بطنی در یک گروه بکار برده شدند (N=8). پروتکل های تحریکی در حضور و عدم حضور غلظتهای مختلف داروی سیمواستاتین (0.5-10 میکرو مولار در لیتر) تکرار گردیدند. نتایج به صورت میانگین ± خطای استاندارد گزارش شده است.یافته ها: سیمواستاتین مهار قابل توجهی در خواص پایه گره ایجاد کرد،افزایش معنی دار در نمایه ونکباخ از 138.7±5.6 به 182.1±6.9 میلی ثانیه و زمان تحریک ناپذیری کارکردی از 151.7±5.9 به 182.1±6.1 میلی ثانیه در غلظت 10 میکرو مولار در لیتر اندازه گیری شد (P<0.05). سیمواستاتین در غلظتهای 3 و 10 میکرومولار سبب طولانی شدن فاصله بین دو انقباض متوالی بطن ها و افزایش ضربانات پنهان شد. ناحیه پنهان در غلظتهای 1و 3 و 10 میکرومولار در لیتر افزایش معنی داری پیدا کرد.نتیجه گیری: این مطالعه اثرات محافظتی سیمواستاتین درطولانی کردن ضربانات بطنی در طی فیبریلاسیون دهلیزی را نشان میدهد. اثرات سیمواستاتین در افزایش زمان تحریک ناپذیری گره ای و ناحیه پنهان، مکانیسم احتمالی آنتی آریتمیک این دارو می باشد.

سابقه و هدف: نقش کانال یا گیرنده رایانیدینی در فعالیت پیس میکری سلول های قلبی نقشی مطرح و مناقشه برانگیز می باشد. این مطالعه به منظور تشخیص تاثیر نقش گیرنده رایانیدینی بر طول دوره قلبی پتانسیل عمل  گره سینوسی - دهلیزی و دهلیزی- بطنی قلب خرگوش انجام گرفته است.مواد و روش ها: بعنوان مهار کننده اختصاصی گیرنده رایانیدینی، اثرات 0.2 و 2 میکرو مولار رایانیدین بر طول دوره پتانسیل عمل مورد بررسی قرار گرفت. پتانسیل عمل از سطح آندوتلیومی گره سینوسی - دهلیزی و گره دهلیزی -بطنی سالم و دست نخورده در قبل و بعد از مصرف رایانیدین بطور جداگانه و توسط دو میکروالکترود فلزی ثبت و اندازه گیری شد. از روش تجربی که مداخله ای بوده استفاده شد. از تست t جفت شده و مستقل برای آنالیز داده ها استفاده شد.یافته ها: مهار گیرنده رایانیدینی با 0.2 و 2 میکرو مولار رایانیدین موجب افزایش طول دوره پتانسیل عمل به ترتیب 11.6±4.3 و 30±6.75 درصد در گره سنوسی - دهلیزی و 18.5±6.3 و 65±11 درصد در گره دهلیزی - بطنی شد. این اثر در گره دهلیزی – بطنی بطور معنی داری (P<0.05) بیش تر از گره سینوسی – دهلیزی است.نتیجه گیری: گره سینوسی – دهلیزی و گره دهلیزی – بطنی خرگوش، پاسخ های کاملا متفاوتی به مهار گیرنده رایانیدینی نشان دادند که منعکس کننده توزیع متفاوت جریان مذکور در فعالیت پیس میکری گره های قلبی خرگوش می باشد. اما ازآنجا که رایانیدین موجب متوقف شدن فعالیت پیس میکری در هیچ یک از نمونه های بافتی دو گره نشده است بنابراین می توان گفت که احتمالا گیرنده رایانیدینی نقش مطلقی در تولید پتانسیل عمل گره ها ندارد.